Αττικόν & Απόλλων: Μια ιστορική διαδρομή έως τα συντρίμμια του σήμερα...
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να έχει ζήσει στην Αθήνα και να μην έχει αναμνήσεις από το Αττικόν και τον Απόλλωνα, που έχουν φιλοξενήσει στη διάρκεια της πολυετούς δραστηριότητάς τους φεστιβάλ, λαμπρές πρεμιέρες, και αξέχαστες βραδιές.
Περνώντας από την οδό Σταδίου στο ύψος που βρίσκεται το κτίριο που στέγαζε τους δύο ιστορικούς κινηματογράφους, ζωντανεύουν μνήμες από το παρελθόν και μας κάνουν με νοσταλγία να ανατρέχουμε στις βραδιές εκείνες που με κέφι μαζευόμασταν στο πεζοδρόμιο μπροστά στο σινεμά, περιμέναμε τους φίλους μας, χαζεύαμε τις αφίσες, και με κέφι, γέλια, κουβεντούλες έφτανε η ώρα να μπούμε μέσα..
Ας ξεκινήσουμε ένα ταξίδι στον χρόνο, πολλά χρόνια πίσω, να δούμε πως ξεκίνησαν οι δύο αγαπημένοι μας κινηματογράφοι, να επανέλθουν οι αναμνήσεις μας που όλοι έχουμε από τις βραδινές μας εξορμήσεις εκεί και να κρατήσουμε την ελπίδα πως σύντομα μέσα από τα συντρίμμια θα ξαναγεννηθούν για να μας χαρίσουν και πάλι όμορφες στιγμές.
Το αρχικό κτίριο, στο οποίο στεγάζεται το Αττικόν, οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1870-1881, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Έρνστ Τσίλερ, για λογαριασμό του Χιώτη τραπεζίτη Σταμάτιου Δεκόζη Βούρου. Κατά το 1900 στεγάζονταν εκεί το φαρμακείο του Σ. Βαλτή (αναφέρεται ήδη από το 1891), το κουρείο του Λ. Μουσίου και το εμπορικό κατάστημα «ειδών Κίνας» του Π. Γεωργιάδη, ενώ το 1914 φιλοξενήθηκε για ένα διάστημα το νεοπαγές Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας.
Μεταξύ των ετών 1914-1920 πραγματοποιήθηκε μια σημαντική επέμβαση σε ρυθμό «Νεομπαρόκ», όταν οικοδομήθηκε σε τμήμα του κτιρίου το κινηματοθέατρο Αττικόν, επάνω σε σχέδια του αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Νικολούδη, με μια από τις πρώτες χρήσεις οπλισμένου σκυροδέματος.
Ως κινηματογράφος άρχισε να λειτουργεί από το 1916. Αργότερα, στο ίδιο κτίριο ξεκίνησε τη λειτουργία του και ο κινηματογράφος Απόλλων. Από το 1929 και μετά, λειτούργησε υπό τη διεύθυνση της Σκούρας Φιλμ, της κινηματογραφικής δυναστείας των αδελφών Σκούρα. Το «Αττικόν» ήταν η πρώτη αίθουσα στην Ελλάδα, στις 22 Οκτωβρίου του 1929, που έπαιξε την πρώτη ταινία με ήχο, «Fox Movietone Follies» του Ντέηβιντ Μπάτλερ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι απέναντι, από τον σημερινό κινηματογράφο, στον αριθμό 26 (αναφέρεται και ως 20 ή 18) της οδού Σταδίου υπήρχε ένας άλλος μικρός κινηματογράφος όπου σύχναζε η υψηλή κοινωνία της Αθήνας με την ονομασία “Αττικό”, που λειτούργησε από το 1911 έως το 1918, οπόταν μεταφέρθηκε στην απέναντι πλευρά του δρόμου, δηλαδή στη σημερινή του θέση, Σταδίου 19.
Επρόκειτο για ένα καλοκαιρινό θέατρο, το θέατρο “Τσόχα” που είχε αναγερθεί το 1893 και το 1911, ενώ είχε απομείνει ερείπιο αγοράστηκε από ομάδα επιχειρηματιών που το ανακαίνισε και το λειτούργησε ως θερινό μεν, αλλά με δυνατότητα να στεγάζεται τον χειμώνα και ως εκ τούτου να θεωρείται αίθουσα.
Την περίοδο της κατοχής επιτάχθηκε από τους Γερμανούς για να προβάλλει ταινίες για την ψυχαγωγία των γερμανικών στρατευμάτων. Το Αττικόν μετατρέπεται, έτσι, σε SoldatenKino Victoria, το Απόλλων σε Kino Apollo, ενώ οι άλλοι κινηματογράφοι υποχρεώνονται να αναγράφουν τους τίτλους των έργων εκτός από ελληνικά, στα γερμανικά και ιταλικά.
Το 1960 οι αδελφοί Γρηγοριάδου και ο Άγγελος Αγαλιώτης εξασφαλίζουν άδεια για επισκευές από την Πολεοδομία Αθηνών και το 1982 πραγματοποιούνται γενικές εργασίες συντήρησης και αναπαλαίωσης, πάνω σε μελέτη του αρχιτέκτονα Ι. Χριστακόπουλου.
Ήταν το βράδυ της 12ης Φεβρουαρίου του 2012 όταν το κτήριο των οδών Σταδίου και Χρ. Λαδά που στεγάζει τους δύο κινηματογράφους Αττικόν και Απόλλων πήρε φωτιά.
Περνώντας από την οδό Σταδίου στο ύψος που βρίσκεται το κτίριο που στέγαζε τους δύο ιστορικούς κινηματογράφους, ζωντανεύουν μνήμες από το παρελθόν και μας κάνουν με νοσταλγία να ανατρέχουμε στις βραδιές εκείνες που με κέφι μαζευόμασταν στο πεζοδρόμιο μπροστά στο σινεμά, περιμέναμε τους φίλους μας, χαζεύαμε τις αφίσες, και με κέφι, γέλια, κουβεντούλες έφτανε η ώρα να μπούμε μέσα..
Ας ξεκινήσουμε ένα ταξίδι στον χρόνο, πολλά χρόνια πίσω, να δούμε πως ξεκίνησαν οι δύο αγαπημένοι μας κινηματογράφοι, να επανέλθουν οι αναμνήσεις μας που όλοι έχουμε από τις βραδινές μας εξορμήσεις εκεί και να κρατήσουμε την ελπίδα πως σύντομα μέσα από τα συντρίμμια θα ξαναγεννηθούν για να μας χαρίσουν και πάλι όμορφες στιγμές.
Το αρχικό κτίριο, στο οποίο στεγάζεται το Αττικόν, οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1870-1881, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Έρνστ Τσίλερ, για λογαριασμό του Χιώτη τραπεζίτη Σταμάτιου Δεκόζη Βούρου. Κατά το 1900 στεγάζονταν εκεί το φαρμακείο του Σ. Βαλτή (αναφέρεται ήδη από το 1891), το κουρείο του Λ. Μουσίου και το εμπορικό κατάστημα «ειδών Κίνας» του Π. Γεωργιάδη, ενώ το 1914 φιλοξενήθηκε για ένα διάστημα το νεοπαγές Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας.
Μεταξύ των ετών 1914-1920 πραγματοποιήθηκε μια σημαντική επέμβαση σε ρυθμό «Νεομπαρόκ», όταν οικοδομήθηκε σε τμήμα του κτιρίου το κινηματοθέατρο Αττικόν, επάνω σε σχέδια του αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Νικολούδη, με μια από τις πρώτες χρήσεις οπλισμένου σκυροδέματος.
Ως κινηματογράφος άρχισε να λειτουργεί από το 1916. Αργότερα, στο ίδιο κτίριο ξεκίνησε τη λειτουργία του και ο κινηματογράφος Απόλλων. Από το 1929 και μετά, λειτούργησε υπό τη διεύθυνση της Σκούρας Φιλμ, της κινηματογραφικής δυναστείας των αδελφών Σκούρα. Το «Αττικόν» ήταν η πρώτη αίθουσα στην Ελλάδα, στις 22 Οκτωβρίου του 1929, που έπαιξε την πρώτη ταινία με ήχο, «Fox Movietone Follies» του Ντέηβιντ Μπάτλερ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι απέναντι, από τον σημερινό κινηματογράφο, στον αριθμό 26 (αναφέρεται και ως 20 ή 18) της οδού Σταδίου υπήρχε ένας άλλος μικρός κινηματογράφος όπου σύχναζε η υψηλή κοινωνία της Αθήνας με την ονομασία “Αττικό”, που λειτούργησε από το 1911 έως το 1918, οπόταν μεταφέρθηκε στην απέναντι πλευρά του δρόμου, δηλαδή στη σημερινή του θέση, Σταδίου 19.
Επρόκειτο για ένα καλοκαιρινό θέατρο, το θέατρο “Τσόχα” που είχε αναγερθεί το 1893 και το 1911, ενώ είχε απομείνει ερείπιο αγοράστηκε από ομάδα επιχειρηματιών που το ανακαίνισε και το λειτούργησε ως θερινό μεν, αλλά με δυνατότητα να στεγάζεται τον χειμώνα και ως εκ τούτου να θεωρείται αίθουσα.
Την περίοδο της κατοχής επιτάχθηκε από τους Γερμανούς για να προβάλλει ταινίες για την ψυχαγωγία των γερμανικών στρατευμάτων. Το Αττικόν μετατρέπεται, έτσι, σε SoldatenKino Victoria, το Απόλλων σε Kino Apollo, ενώ οι άλλοι κινηματογράφοι υποχρεώνονται να αναγράφουν τους τίτλους των έργων εκτός από ελληνικά, στα γερμανικά και ιταλικά.
Το 1960 οι αδελφοί Γρηγοριάδου και ο Άγγελος Αγαλιώτης εξασφαλίζουν άδεια για επισκευές από την Πολεοδομία Αθηνών και το 1982 πραγματοποιούνται γενικές εργασίες συντήρησης και αναπαλαίωσης, πάνω σε μελέτη του αρχιτέκτονα Ι. Χριστακόπουλου.
Ήταν το βράδυ της 12ης Φεβρουαρίου του 2012 όταν το κτήριο των οδών Σταδίου και Χρ. Λαδά που στεγάζει τους δύο κινηματογράφους Αττικόν και Απόλλων πήρε φωτιά.
Πέντε χρόνια μετά, περνώντας από την οδό Σταδίου σταματάω στο ύψος που βρίσκονταν οι δύο ιστορικοί κινηματογράφοι, και ανάμεικτα συναισθήματα, σκέψεις και αναμνήσεις με κυριεύουν. Θλίψη, νοσταλγία, θυμός...
Θυμός, κυρίως γιατί για άλλη μια φορά η γνωστή ελληνική γραφειοκρατία στάθηκε εμπόδιο στην αποκατάσταση των κινηματογράφων, με αποτέλεσμα οι αίθουσες να παραμένουν κλειστές και οι εργασίες αποκατάστασης να μην έχουν ξεκινήσει.
Πέντε χρόνια τώρα το κτίριο μένει βουβό, σκοτεινό, καμένο. Ένα από τα ωραιότερα νεοκλασικά κτίρια της Αθήνας είναι σιωπηλό και παρατημένο.
Με τα οικονομικά προβλήματα, την αδιαφορία και το γραφειοκρατικό λαβύρινθο να έχουν οδηγήσει αυτό το ιστορικό κτήριο στην εγκατάλειψη, ελπίζουμε ότι σύντομα θα ξεπεραστούν τα όποια εμπόδια για να αρχίσουν οι εργασίες αποκατάστασης.
Το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος είχε ανακοινώσει, τον Νοέμβριο του 2016 κατά την διάρκεια συνέντευξης τύπου, πως αναλαμβάνει με δωρεά του την αποκατάσταση και επαναλειτουργία των δυο ιστορικών κινηματογράφων της Αθήνας.
Επιμέλεια: Μιρέλλα Μάνωλα
Πληροφορίες: elculture.gr
cineanamnisi.blogspot
lifo.gr
afigima.blogspot.gr
