Φρουτοπία: Το κόμικ που θα θυμόμαστε για πάντα



Είναι μια, μόνο μια, η ονειρεμένη Φρουτοπία, το κόμικ που μεταφέρθηκε με απολυτή επιτυχία στην μικρή οθόνη συμπαρασέρνοντας έτσι μια ολόκληρη γενιά στον μαγικό κόσμο των... Φρούτων.

Την σειρά κόμικ δημιούργησαν το 1983 ο συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας Ευγένιος Τριβιζάς και ο σκιτσογράφος Νίκος Μαρουλάκης. Ολοκληρώθηκε σε τρεις κύκλους με 50 τεύχη. Το κόμικ της Φρουτοπίας εκδόθηκε από τις εκδόσεις Πατάκη και αργότερα η εβδομαδιαία εφημερίδα "Ο Κόσμος του Επενδυτή" το συμπεριέλαβε ως συνοδευτικό.

Σχεδόν δυο χρόνια, αργότερα το κόμικ μεταφέρθηκε και στην τηλεόραση, η πρεμιέρα έγινε το 1985, η σειρά έμελλε να μείνει χαραγμένη στις μνήμες μικρών και μεγάλων, αποκτώντας φανατικούς θαυμαστές χωρίς να λείπουν και οι αρνητικές κριτικές, κυρίως για την όψη των πρωταγωνιστών, που σε κάποιες περιπτώσεις τρόμαζαν τους λιλιπούτιους τηλεθεατές.

Το κόμικ μεταφέρθηκε στην τηλεόραση από την οικογένεια Σοφιανού, οπτικοποιημένο με μαριονέτες κουκλοθεάτρου σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία. ξεκίνησε να προβάλλεται στις 8 Νοεμβρίου 1985, από την ΕΡΤ.

Γυρίστηκε με χαμηλό προϋπολογισμό, τα πλούσια σκηνικά απαιτούσαν ιδιαίτερα λεπτή δουλειά και εκτείνονταν για 800-900 τετραγωνικά, αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τα γυρίσματα να διαρκέσουν 3 χρόνια, πολύ περισσότερο χρόνο απ' ό,τι είχε αρχικά υπολογιστεί





Πολλοί γνωστοί Έλληνες ηθοποιοί δάνεισαν τις φωνές τους στους ήρωες της τηλεοπτικής μεταφοράς της Φρουτοπίας, όπως ο Δημήτρης Πιατάς, ο Σταύρος Ξενίδης, η Ντίνα Κώνστα, η Βάσια Τριφύλλη, η Άννα Παναγιωτοπούλου, ο Παύλος Χαϊκάλης, ο Παύλος Κοντογιαννίδης, ο Τάσος Κωστής, ο Μιχάλης Μητρούσης, ο Τάσος Πεζιρκιανίδης και πολλοι αλλοι.

Στην αφήγηση ήταν ο γνωστός αφηγητής Κώστας Σκόκος. Την μουσική υπόκρουση της σειράς ερμήνευσε ο Φαίδων Σοφιανός και η Ήβη Σοφιανού.

Η ξαφνική εξαφάνιση του Μανώλη του μανάβη σπέρνει τον πανικό μεταξύ των μανάβηδων της χώρας, οι οποίοι τρέπονται σε μαζική φυγή, φοβούμενοι της ίδιας τύχης, ακολουθούμενοι από τους ανθρώπους. Το γεγονός σημαίνει την έναρξη μιας νέας εποχής για τα φρούτα και τα λαχανικά που παραμένουν στην Φρουτοπία, τα οποία κηρύσσουν την ανεξαρτησία τους, εκλέγουν τους δικούς τους εκπροσώπους σε διάφορα αξιώματα και αποφασίζουν την απαγόρευση εισόδου στην χώρα για όλους τους μανάβηδες, δίνοντας έτσι τέλος στην υποδούλωση. Οι μοναδικοί άνθρωποι στην Φρουτοπία είναι ο κύριος αστυνόμος και ο "δαιμόνιος δημοσιογράφος" Πίκος Απίκος, ο οποίος καλείται να ερευνήσει το μυστήριο της εξαφάνισης του Μανώλη του μανάβη, ως απεσταλμένος της εφημερίδας "Τρέχα Γύρευε".

Στο ίδιο το κόμικ και το βιβλίο, η Φρουτοπία αναφέρεται ως «μια μακρινή χώρα που συνορεύει στα δυτικά με το Αβγατηγανιστάν, στα ανατολικά με το Πιπερού και στα βορειοδυτικά με τη Χώρα του Χασμουρητού. Η ιστορία της Φρουτοπίας είναι γεμάτη με πράξεις αφάνταστου ηρωισμού και κατάπτυστης προδοσίας, με υπέροχες θυσίες και ασίγαστα μίση, τολμηρές προσδοκίες και αποτρόπαιες δολοπλοκίες».

Το 2010, στην Δ΄ έκδοση του βιβλίου γλώσσας της Δ΄ δημοτικού συμπεριλήφθηκε ένα απόσπασμα από το τεύχος 9 «Ο μανάβης και η σοπράνο».



Το 1994, η εταιρεία Coca Cola ξεκίνησε την παραγωγή ενός μη οινοπνευματώδους ποτού με την ονομασία "FRUTOPIA" και διεκδίκησε τον όρο "φρουτοπία" για χρήση ως εμπορικού σήματος για την σειρά αυτή προς διάθεση και στην Ελλάδα. Κατόπιν δικαστικής διαμάχης σχετικά με τα πνευματικά δικαιώματα του όρου, στις 17 Σεπτεμβρίου 1997 η Διοικητική Επιτροπή Σημάτων του υπουργείου Εμπορίου αρνήθηκε την χρήση αυτή, αναγνωρίζοντας τον όρο "φρουτοπία" σαν πρωτότυπη δημιουργία του Ευγένιου Τριβιζά .

Ο ίδιος ο Τριβιζάς, σε συνέντευξή του σχετικά με την προσφυγή του στην δικαιοσύνη κατά της Coca Cola, δήλωσε ότι

 «Ένα από τα βάσιμα μοτίβα της Φρουτοπίας είναι η αντίσταση των φρούτων μιας μικρής χώρας εναντίον παντοδύναμων πολυεθνικών εταιρειών, της "Λεμονοστιφέν" και της "Κομποστάλ", οι οποίες σχεδιάζουν να τα κάνουν κομπόστες και αναψυκτικά. Επομένως, τόσο εγώ όσο και ο δαιμόνιος δημοσιογράφος Πίκος Απίκος θεωρήσαμε ότι δεν θα ήταν σωστό μια πολυεθνική εταιρεία να χρησιμοποιήσει τον τίτλο της Φρουτοπίας για εμπορικό σήμα των νέων της αναψυκτικών. Έτσι άλλωστε θα αντιδρούσε, αν ήταν στη θέση μου, και ο Θάνος το κολοκυθάκι, που ονειρεύεται να δείρει ένα μανάβη»

Ο τρόπος συγγραφής της Φρουτοπίας, όπως και πολλών άλλων έργων του Τριβιζά, επιτρέπει σε αναγνώστες όλων των ηλικιών να την απολαύσουν. Υπάρχουν επιρροές στην γραφή από την επικαιρότητα, οι οποίες αποδίδονται μέσα από αλληγορίες ή συμβολισμούς, ενώ συχνά αποκτούν και πολιτική διάσταση. Σύμφωνα με τον Τριβιζά «Πάντα θα υπάρχουν κολοκυθάκια που ονειρεύονται να δείρουν μανάβηδες, υπουργικά συμβούλια που απαρτίζονται από σπουδαία λάχανα, επίδοξοι καρπουζοκράτορες, βλίτα που επιδιώκουν να γίνουν υπουργοί παιδείας και υποβαθμισμένες γειτονιές, κατοικούμενες από λεμονόκουπες.»

Κατά καιρούς η Φρουτοπία έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης για διάφορες πολιτιστικές δραστηριότητες, όπως τα «Καλλιστεία φρούτων» στο Πατρινό καρναβάλι του 2001, η έκθεση «Από τη Φρουτοπία στο νησί των πυροτεχνημάτων» από το Μουσείο Γουναρόπουλου στην Αθήνα το 2013 και το Πολιτιστικό Ίδρυμα Τραπέζης Κύπρου στην Κύπρο το 2014.

Το φινάλε της Φρουτοπίας δεν προβλήθηκε ποτέ, λόγω περικοπών στην ζώνη προγράμματος κατά την οποία προβαλλόταν η σειρά, προβλήθηκαν 3 κύκλοι, με συνολικά 48 επεισόδια, τα οποία επαναπροβλήθηκαν αρκετές φορές τα χρόνια που ακολούθησαν.

Η Φρουτοπία υπάρχει στην ψηφιακή πλατφόρμα της ERTFLIX στην κατηγορία "η ΕΡΤ θυμάται" για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι.

             

Πληροφορίες: el.wikipedia.org