Παπαγάλοι: Οι δραπέτες της Αθήνας
Σίγουρα θα έχετε παρατηρήσει τα τελευταία χρόνια τα σμήνη παπαγάλων που πετούν πάνω από άλση και πάρκα της Αθήνας. Από το πάρκο Τρίτση, μέχρι τον εθνικό κήπο, οι αποικίες των εξωτικών... μεταναστών, εγκαταστάθηκαν για τα καλά στην Αθήνα!
Οι παπαγάλοι ζουν ομαδικά, φωλιάζουν σε κουφάλες δέντρων και παρουσιάζουν μεγάλη κοινωνικότητα. Στις χώρες που απαντώνται σε μεγάλο αριθμό, τα σμήνη προκαλούν τεράστιες ζημιές στις καλλιέργειες.
Οι δραπέτες της Αθήνας
Σιγουρά θα έχετε ακούσει την διαπεραστική τους φωνή, η Αθήνα φιλοξενεί 1500 πράσινους παπαγάλους σε πάρκα και άλση. λατρεύουν τον εθνικό κήπο και το πάρκο Τρίτση γιατί τους παρέχουν άφθονη τροφή και εύκολη κάλυψη από τους εχθρούς τους, που δεν είναι άλλοι απ' τις γάτες και τα αρπαρτικά πουλιά.
Οι παπαγάλοι κρύβονται υπομονετικά στα δέντρα η στην πυκνή βλάστιση μέχρι να περάσει ο κίνδυνος, η κάνουν ομαδικές αντεπιθέσεις αν είναι πολλά άτομα. Ο πετρίτης και το ξεφτέρι είναι συνήθως τα αρπακτικά που απειλούν τους παπαγάλους, συνηθίζουν να κατεβαίνουν στην πόλη απ' τα βουνά και να κυνηγούν μικρότερα πουλιά.
Ο γκριζοπρόσωπος λατρεύει τα ψηλά πεύκα και φτιάχνει όμορφες φωλιές με κλαδάκια που επιδέξια τα πλέκει. Τον αναγνωρίζουμε από την φωνή, την μικρή ουρά, το μικρό ράμφος και τη γκρίζα κοιλιά.
Λέγετε πως οι πρώτοι παπαγάλοι κατέκλυσαν την Αθήνα αρχές του ’90. Σύμφωνα με τον μύθο, οι πρώτοι πληθυσμοί εμφανίστηκαν στην Γλυφάδα, όταν στο τότε αεροδρόμιο του Ελληνικού δεν κατάφερε να εκτελωνιστεί μια παραλαβή εκατοντάδων παπαγάλων και έτσι αποφάσισαν να τους αφήσουν ελεύθερους.
Ο πράσινος έχει αδυναμία στις κουφάλες των δέντρων και εκεί φτιάχνει τις φωλιές του, τον ξεχωρίζουμε αμέσως από την διαπεραστική φωνή του, το κόκκινο ράμφος και την μακριά, στενή πράσινη ουρά.
Ο αστικός μύθος του 90
Την εποχή εκείνη αρκετοί κάτοικοι της Αθήνας, αγόραζαν από τα pet shop τους δημοφιλής πράσινους παπαγάλους που λίγο αργότερα απελευθέρωναν, όταν διαπίστωναν ότι οι συγκεκριμένοι παπαγάλοι φωνάζουν δυνατά. Τα πουλιά έχουν μάθει να επικοινωνούν με φωνές, και ελεύθερα στη φύση, όταν λοιπόν τα κλείνεις σε κλουβί, η μοναδική τους αντίδραση είναι οι φωνές.
Τους αρέσουν τα μέρη που δεν έχει πολύ φασαρία, μερικές διάσημες αποικίες τους είναι ο εθνικός κήπος, το πάρκο τρίτση, το Άλσος Χωροφυλακής, η κατά μήκος του ρέματος Φιλοθέης. Φυσικά τους συνανταμε και στα νοτιά προάστεια, στον Πειραιά στην νέα Σμύρνη, με τους αριθμούς να έχουν φτάσει τα 1.000 άτομα μέσα στην Αθήνα.
Η αγάπη των Αθηναίων προς τους παπαγάλους είναι κάτι παραπάνω από δεδομένη με πρόσφατο παράδειγμα των κατοίκων της Φιλοθέης, που έπαιζαν τον ρόλο του φύλακα Άγγελου της αποικίας, καθώς έπαιρναν στο κυνήγι κάθε άτομο που θεωρούσαν ότι θα μπορούσε να βλάψει τους αγαπημένους φτερωτούς φίλους τους. Είχαν μάλιστα αναρτήσει και ταμπέλες με την ένδειξη “έχετε τον νου σας, έρχονται κάποιοι να μας πάρουν τους παπαγάλους!”.
Τα 2 αυτά είδη μας ήρθαν από την Νοτιοανατολική Ασία και την Αφρική, αντέχουν το κρύο, τρώνε τα πάντα σχεδόν αν και τους αρέσουν οι καρποί των καλλωπιστικών φυτών. Οι παπαγάλοι έχουν την κακία συνήθεια να καταλαμβάνουν τις φωλιές άλλων πουλιών και τα αφήνουν ‘άστεγα’. για τον λόγο αυτό θα μπορούσαν να θεωρηθούν παρασιτικοί, αν και στην Ελλάδα δεν έχουν καταγραφεί τέτοιου είδους προβλήματα.
Στην επόμενη βόλτα σας λοιπόν, όταν ακούσετε την χαρακτηριστική φώνη του, σηκώστε το βλέμμα προς τον ουρανό και θα τους δείτε να πετάνε από δέντρο σε δέντρο, μόνοι, η σε κοπάδια, που πολλές φορές μπορεί να ξεπερνάνε και τα 100 άτομα!
Ένας πολύχρωμος εξωτικός μετανάστης, που μοιράζετε την πόλη μαζί μας και της δίνει μια εξωτική νότα, μέσα στην ρουτίνα και την καθημερινότητα...
Επιμέλεια - Έρευνα Χάρης Ντακ