Ενα Σάββατο στην Καλλιδρομίου
Γράφει η χο-κου
Και ναι, ο ήλιος τρύπωσε στο καθιστικό, ο καφές άχνιζε στην κούπα και ο κόσμος πηγαινοερχόταν με τα καρότσια του στην Καλλιδρομίου ψάχνοντας τα καλύτερα προϊόντα στις καλύτερες τιμές!
Οι πορτοκαλί τέντες από τους πλανόδιους πωλητές διέγραφε το δρόμο της Καλλιδρομίου, το βλέμμα κατέληγε από τη μία στο λόφο του Λυκαβηττού και από την άλλη χανόταν στην κοσμοσυρροή που ήρθε να γεμίσει το βδομαδιάτικο τραπέζι, με κάθε λογής προϊόντα, από λαχανικά εποχής, αυγά, μανιτάρια, εξωτικά φρούτα, λουλούδια μέχρι και ψάρια και καλαμάρια έτοιμα να βουτήξουν στο τηγάνι.
Τα καφέ ήταν γεμάτα. Οι ρακές είχαν αρχίσει να περνάνε από χέρι σε χέρι και οι μεζέδες από πιρούνι σε πιρούνι. Και τα λουλούδια αμπαλάρονταν και η κυρία Μαρία ψώνιζε στο χασάπη της γειτονιάς.
Οι φάτσες γνωστές, οι χαιρετούρες πολλές και οι συναλλαγές δίναν και παίρναν.
2 κιλά 3 ευρώ τώρα τα παντζάρια....πάρε πάρε πάρε....καρότα χωρίς φάρμακα, βιολογικά τοματίνια, ένα λουλουδάκι στο κορίτσι που περνάει με τη μαμά του και η Ρομά στη γωνία να πουλάει καλάθια.
Τι θα ήθελε η κοπέλα; χορταράκια;
Μαντάμ, το σέλινο ξεχάσατε!
Μπανανίτσα για τον μικρό;
Και πως να αντισταθείς να μην τσιμπολογήσεις το σταφύλι, να δοκιμάσεις τις ελιές, να δροσιστείς από το μανταρίνι. Όλα εκεί αραδιασμένα. Να πάρεις ιδέες γαστρονομίας, συνταγές μαγειρικής, σταφίδα χύμα για το κρύο, ρεβίθια για τη γάστρα και την ενέργεια του σαββατοκύριακου να μαίνεται, στην πιο ζωντανή γειτονιά της Αθήνας.
Απογευματόβραδο Σαββάτου, η Καλλιδρομίου καταλήγει γεμάτη από μαραμένα ζαρζαβατικά πεσμένα στο έδαφος, προσφυγόπουλα και μη να μαζεύουν ότι μπορεί να φαγωθεί, φορτηγά να φορτώνουν τους πάγκους και τα άδεια τελάρα, το απορριμματοφόρο να ξεπλένει το δρόμο και το όριο ανάμεσα στη νύχτα και τη μέρα να είναι λεπτό, σχεδόν μη υπολογίσιμο.
Εκείνη την ώρα, τα σπίτια εκπνέουν κάτι από την παλιά τους αίγλη, τα μπαρ φωτίζονται για να υποδεχτούν τους βραδινούς τους επισκέπτες και τα σκαλάκια γίνονται σημείο συνάντησης...
Και ναι, ο ήλιος τρύπωσε στο καθιστικό, ο καφές άχνιζε στην κούπα και ο κόσμος πηγαινοερχόταν με τα καρότσια του στην Καλλιδρομίου ψάχνοντας τα καλύτερα προϊόντα στις καλύτερες τιμές!
Οι πορτοκαλί τέντες από τους πλανόδιους πωλητές διέγραφε το δρόμο της Καλλιδρομίου, το βλέμμα κατέληγε από τη μία στο λόφο του Λυκαβηττού και από την άλλη χανόταν στην κοσμοσυρροή που ήρθε να γεμίσει το βδομαδιάτικο τραπέζι, με κάθε λογής προϊόντα, από λαχανικά εποχής, αυγά, μανιτάρια, εξωτικά φρούτα, λουλούδια μέχρι και ψάρια και καλαμάρια έτοιμα να βουτήξουν στο τηγάνι.
Τα καφέ ήταν γεμάτα. Οι ρακές είχαν αρχίσει να περνάνε από χέρι σε χέρι και οι μεζέδες από πιρούνι σε πιρούνι. Και τα λουλούδια αμπαλάρονταν και η κυρία Μαρία ψώνιζε στο χασάπη της γειτονιάς.
Οι φάτσες γνωστές, οι χαιρετούρες πολλές και οι συναλλαγές δίναν και παίρναν.
2 κιλά 3 ευρώ τώρα τα παντζάρια....πάρε πάρε πάρε....καρότα χωρίς φάρμακα, βιολογικά τοματίνια, ένα λουλουδάκι στο κορίτσι που περνάει με τη μαμά του και η Ρομά στη γωνία να πουλάει καλάθια.
Τι θα ήθελε η κοπέλα; χορταράκια;
Μαντάμ, το σέλινο ξεχάσατε!
Μπανανίτσα για τον μικρό;
Και πως να αντισταθείς να μην τσιμπολογήσεις το σταφύλι, να δοκιμάσεις τις ελιές, να δροσιστείς από το μανταρίνι. Όλα εκεί αραδιασμένα. Να πάρεις ιδέες γαστρονομίας, συνταγές μαγειρικής, σταφίδα χύμα για το κρύο, ρεβίθια για τη γάστρα και την ενέργεια του σαββατοκύριακου να μαίνεται, στην πιο ζωντανή γειτονιά της Αθήνας.
Απογευματόβραδο Σαββάτου, η Καλλιδρομίου καταλήγει γεμάτη από μαραμένα ζαρζαβατικά πεσμένα στο έδαφος, προσφυγόπουλα και μη να μαζεύουν ότι μπορεί να φαγωθεί, φορτηγά να φορτώνουν τους πάγκους και τα άδεια τελάρα, το απορριμματοφόρο να ξεπλένει το δρόμο και το όριο ανάμεσα στη νύχτα και τη μέρα να είναι λεπτό, σχεδόν μη υπολογίσιμο.
Εκείνη την ώρα, τα σπίτια εκπνέουν κάτι από την παλιά τους αίγλη, τα μπαρ φωτίζονται για να υποδεχτούν τους βραδινούς τους επισκέπτες και τα σκαλάκια γίνονται σημείο συνάντησης...
